پیپ وسیله ای است جهت استعمال توتون مخصوص پیپ. پیپ وسیله ای است که اصالتا از اروپا وارد ایران شده است و در ایران چپق تقریبا معادل آن میباشد با این فرق که نوع دیگری از توتون در آن استعمال میگردد.(بر طبق روایات غیر قابل یقین این وسیله اولین بار در اوایل قرن شانزدهم میلادی به وسیله شخصی به نام سید محمد امین قوچانی از اروپا وارد ایران شد و در ایران به شکل چپق ایرانی رواج یافت. روایت دیگر وارد شدن پیپ اروپایی توسط پرتقالی‌ها در سال ۹۱۳ هجری قمری و متحول شدن آن به چپق در ایران است که شکل دسته چوبی و دسته سفالی و با اندازه‌های مختلف طول دسته(لوله دود) رواج دارد. ویکی پدیا)
کلا
از نظر باطنی دو نوع پیپ وجود دارد، نوع اول پیپ های سوزنی که در انتهای
قسمت دهنی پیپ، سوزنی آهنی قرار دارد که امکان جدا شدن و شستشوی آن ممکن
میباشد و نوع دوم پیپ های فیلتری که به جای قرار گرفتن سوزن، فیلتری کاغذی
(اکتیو، بالسا و یا فیلتر تیپ) در انتهای قسمت دهنی تعبیه شده است. در مورد
پیپ های سوزنی مطالب کاملی در پایین درج شده است. اگر که در فکر خرید پیپ
هستید به شما توصیه می گردد مزالب مندرج در این قسمت را کاملا مطالعه کنید.
البته بهتر است هنگام خرید پیپ نطر فروشنده را نیز بپرسید.
آیا
کج یا راست بودن پیپ در استفاده آن (اسمک) دخالتی دارد یا بی تاثیر است؟
بله دخیل است ولی در کیفیت استعمال آن و نه در کیفیت ساخت. دلیل این امر
آنست که هنگام استعمال پیپ معمولا بذاق دهان در پیپ می ماند، پیپهای کج این
بذاق را به ته قسمت چوبی پیپ هدایت میکنند در حالیکه این امر در مورد
پیپهای صاف صادق نیست. از طرفی دیگر معمولا پیپهای صاف پیرو مد روز هستند
در حالیکه پیپهای کج به دلیل یکجانبه بودن ظاهر آن معمولا طرفداران آماتور
کمتری به خود جلب می کنند.
پیپ صاف معمولا در دست مصرف کننده می ماند ولی پیپ های کج امکان نگه داشتن زیر دندان را دارند.
